17 Eylül 2012 Pazartesi

Mutlu olmaya bakın.

Merhaba ey şanlı insanlar. Banyodan bildiriyorum burada hayat çok sıkıcı. Son yazı tarihime baktım da az evvel tee yazın başında yazmışım. 3 ay geçmiş amk nasıl geçmiş ben de anlamadım.

Bugün okullar açıldı. Ama ben elbette gitmedim yarında gitmem. Dershane denen bir illet var birde siz bilmiyorsunuz tabii yaz başından beri konuşmuyoruz nereden bileceksiniz.

Dün çok sevgili dershane müdürümüz soru bankalarını kontrol etti türkçe coğrafya ve felsefe doluydu. ancak geometri ve matematik kalbim kadar temizdi. Garip konuşmalar yaptı. Elbette umrumda değil. Yani 3 senedir matematik ve geometri görmeyen bir insanın onları nasıl yapmasını bekliyorlar hiç anlamıyorum. Ve birde insan sorar di mi? Neden diye. Sormuyorlar. Aslında istedikleri bizim iyiliklerimiz değil; istedikleri birdaha ki sene dershanelerinden dereceyle ayrılan öğrenciler yaratmak, sivilceli gözlüklü kuran yırtmış tipli insanları afişlerine yazdırmaktı. Adam ne yapsın benim iyiliğimi. Asıl iyiliği ben yapmışım ona. 3000 tl para vermişim daha ne.

Birde eğer ki istediğim bir puan yaparsam şehir dışı yazacağım. Özellikle Muğla yazacağım. Ya bide şeyi söyliyim dershane müdürümüzün kitaplara bakarken bana attığı bakış aklıma geldi. Böyle acırmış gibi.
yani sorarlar adama sen kimsinde bana acıyorsun diye. evet şuan sinirlendim. en yakın zamanda gidip tartışmam gerekiyor.

Ve son olarak. Ölmek için güzel günler sanırım. şimdi bunu yazdım diye ''Ooo meLanqoLic_prens'' tarzında yorumlar yapmayın sıçarım. Demek istediğim bezdim. Cidden bezdim. Yakında ''kimse bni anlmıo off.s.s.s.'' diye gezmek istemiyorum ortalarda. fayanslar popomu üşüttü kalkayım.

Hayat kısa. Mutlu olmaya bakın öperim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder