Hiçbir şey düzelmedi sevdiğim. Gidişinin ardından kalanlar peşimi bırakmadı. En olmadık yerlerden yaktı yine.
Hani dedin ya "olmaz" olmaz.
Olmadı. Gerçekten olmadı sevdiğim, sen varken olmazdı, gittikten sonrada olmadı.
Aşk olmadı.
Sağlık olsun.
Gidişinin ardından bi kapı açıldı sevdiğim, o kapının arkasında karanlık, çıkmaz yollar vardı. Yalnızlık vardı. Olmadı. Sensiz yapamadım.
Fiziksel bi acı hissettin mi hiç? Böyle, nefes almaya çalıştın, ama olmadı. Bi insanın içinin acıması nedir bilir misin?
O yumruk. Yutkunamama. Bilmezsin.
Sensizlik çok şey öğretti. Oyuncu oldum,
rol yapabiliyorum artık. Mükemmel yaşıyormuş gibi davranabiliyorum. Yokmuşsun gibi.
Seninle aynı isimde olan insanlar var hayatımda. Ama seninle aynı isimde olduklarını fark etmedim biliyo musun?
Sana özel değilmiş oysa, senden varmış yanımda. Ama ne fayda. Onları fark edememişim. Düşünsene.
Seni heryere yazdım sevdiğim. Farklı şehirlere kazıdım adını.
Deniz'i nasıl sevdiğimi bilirsin, mavisini huzurunu. Seni tanıyor. Yazdım seni, a
ma herşeyi söylemedim. Kıskanırım bilirsin.
Seni kimseyle paylaşmadım. İstemedim, belki paylaşsaydım geçerdi. Geçmedi.
Olmadık yerlerde nasıl şarkılar çıktı karşıma, bilemezsin.
Geçenlerde çok sevdiğim birinin arabasına zarar verdim istemeden. Nasıl üzüldüğümü tahmin edebilirsin.
Ben o gece, alkolün bana verdiği yetkiye dayanarak anlattım seni sevdiğim. Bana derdimi unutturdun. Bunu yapabilecek tek insandın. Derdi dertle unutmak.
Seni şöyle tanımladım, istanbul manzarasını izler gibi izlerdim.
Sigara dumanına karışıp gitmedin.
Ama ben gidiyorum. Çok uzaklara, gitmek istediğimiz yerlere gidiyorum.
Sensiz gidiyorum.
İlkler unutulmuyor diyolar.
Haklılar be.
