Okulların açılmasıyla yoğun tempoya geri dönmüş bulunmaktayız.
Peki mutlumuyum?
Tabii ki degilim!
Sabahın altı buçugunda kalkmak içimi parça parça ediyor yeminlen.
İlk gün umutluydum, güzel geçer diye düşünüyodum. Sınıftan içeri adım atmamla umudum arkasına bakmadan kaçtı.
Yazın osura osura uyuduğum günleri nasıl özlüyorum bir bilseniz.
Hele minibüsler! Grrrr
Ulan sabah 7 millet tıklım tıkış minibüste binmessem geç kalıcam biniyorum kapı kapanmıyo zaten minibüste titanic sahnelerini canlandırıyorum sanki. Elim demirden bi kaysa hooop tahtalı köy.
Gözlerimin altı tansaş torbası gibi şişmiş, sabah sabah bişe yiyememisim, açım, uykum var.
Ve ilk ders Fizik... Oy dağlar.
tansiyonum fırladı.
''bu yazıda liseli bi ergenin dramını okudunuz. teşekkürler.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder